6 สิ่งที่คุณถูกบังคับให้พิจารณาใหม่เกี่ยวกับมรดกในละตินอเมริกาของคุณเมื่อเดินทางในอเมริกาใต้

1. คำจำกัดความที่แตกต่างกันของ "ศาสนา"

ในสหรัฐอเมริกาฉันคิดว่าครอบครัวของฉันนับถือศาสนาเพราะพวกเขาลากเราไปร่วมพิธีมิสซาในวันอาทิตย์ "อวยพร" ให้เราอยู่เหนือศีรษะของเราก่อนที่เราจะเดินทางไกลและทำให้เรามี Virgen de Guadalupe ในกระเป๋าเดินทางของเราทุกครั้งที่เราเดินทาง แต่เมื่อเทียบกับผู้คนในละตินอเมริกาแล้วพิธีกรรมทางศาสนาของครอบครัวของฉันก็ไม่ง่ายที่จะพูดน้อยที่สุด ในละตินอเมริกาคริสตจักรและพิธีมิสซาดำเนินไปทุกวันทุกวันในสัปดาห์ เมืองต่างๆหยุดให้บริการขบวนพาเหรดและวันหยุดเพื่อเคารพนักบุญคาทอลิก และ Señal de la Cruz ได้รับแม้ว่าคุณจะไปที่ร้านหัวมุมก็ตาม หลังจากได้เห็นว่าชาวละตินอเมริกันที่เคร่งศาสนามากเพียงใดครอบครัวของฉันก็ยึดติดกับพิธีกรรมเล็ก ๆ น้อย ๆ สองสามอย่างเมื่อเปรียบเทียบกัน

2. การยอมรับชื่อเล่นที่น่ารักหรือน่ารังเกียจอย่างแน่นอน

“เรนะ,” “ปรินเซซา,” “โบนิตา,” “กอร์ดิตา,” “Flaquita,” “Morenita"- อะไรก็ได้"-ita.” ระหว่างการเดินทางในอเมริกาใต้ไม่ใช่วัน ๆ ผ่านไปโดยไม่มีใครสักคน - คนขับรถแท็กซี่คนขายของร้านเจ้าของโฮสเทล - พูดถึงฉันด้วยชื่อเล่นที่พวกเขาเลือกเอง แปลเป็นภาษาอังกฤษพวกเขาทั้งน่ารักหรือน่ารังเกียจอย่างยิ่ง แต่การได้ยินคนในท้องถิ่นพูดซ้ำโดยไม่คำนึงถึง - ไร้ยางอายและดูเหมือนเจตนาดี - ทำให้ฉันรู้ว่าคนในครอบครัวของฉันติดป้ายชื่อฉันมาหลายปีแล้ว (“Pansoncita,” “นริศเดอกาตา”) ทั้งหมดมาจากสถานที่แห่งความเสน่หาอย่างแท้จริง

3. ความหลากหลายของอาหาร / อาหารในอเมริกาใต้

เมื่อเติบโตในฟลอริดาฉันเคยชินกับร้านอาหารที่หลอกล่อ“ อาหารละตินอเมริกา” ทั้งหมดเข้าด้วยกันหรือตั้งสมมติฐานอย่างไม่ถูกต้องว่า“ อาหารละตินอเมริกา” เหมือนกับอาหารหลักของเม็กซิกันและแคริบเบียนเช่นถั่วข้าวหรือสเต็ก เวลาของฉันในการเดินทางและรับประทานอาหารทั่วอเมริกาใต้พิสูจน์แล้วว่าบนโต๊ะอาหารมีมากกว่าที่สหรัฐฯคิดไว้มาก

ในอาร์เจนตินาเมนูนี้มักเป็นพาสต้าและ เพื่อน ชา. ในเอกวาดอร์ผู้คนต่างยกย่อง“cuy” (หนูตะเภาคั่ว). ในเปรูนั้น เซวิเช่, Palta rellenaและอาหารที่ทำจากมันฝรั่งกว่า 3,000 ชนิดที่ปลูกในประเทศ แม้แต่ในประเทศเดียวอาหารก็เปลี่ยนไปอย่างมีนัยสำคัญจากพื้นที่หนึ่งไปยังอีกพื้นที่หนึ่ง ฉันเห็นในชายฝั่งเอกวาดอร์ encebollado เกือบทุกเมนูในขณะที่อยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ชั่วโมงในร้านอาหารบนภูเขาก็คุยโวเกี่ยวกับพวกเขา ฮอร์นาโด. การสุ่มตัวอย่างอาหารที่ไม่เหมือนใครเหล่านี้ทำให้ฉันได้เห็นว่าการรับรู้“ อาหารละตินอเมริกา” ของเราถูก จำกัด อย่างไม่เป็นธรรมในอเมริกาและประสบการณ์การทำอาหารแสนอร่อยมากมายที่เราพลาดไป

4. มุมมองใหม่เกี่ยวกับเชื้อชาติ

ในสหรัฐอเมริกาฉันมักจะคิดว่าตัวเองเป็นชาวสเปนหรือลาตินและไม่เคยระบุตัวเองว่าเป็นคนผิวขาว แต่ช่วงเวลาของฉันในละตินอเมริกาแสดงให้ฉันเห็นว่าการแข่งขันในละตินอเมริกานั้นซับซ้อนกว่าหมวดหมู่ "ดำ" "ขาว" และ "ลาติน" มาก กลุ่มย่อยเช่น“Mulatto,” “ลูกครึ่ง,” และ“indígena"การสนทนาเกี่ยวกับเชื้อชาติในละตินอเมริกามีความซับซ้อนและผู้คนดูเหมือนจะกังวลมากที่สุดในการแยกแยะตัวเองออกจากพวกเขา: ชาวอาร์เจนติน่าเน้นพื้นเพเป็นคนอิตาลีหรือเยอรมัน สมาชิกในครอบครัวที่มีผิวขาว - เปรียบเทียบตัวเองกับประชากรพื้นเมืองลูกครึ่งและคนผิวดำในประเทศของพวกเขายังระบุด้วยภูมิหลังในยุโรปของพวกเขาด้วย ในขณะเดียวกันวิธีที่ผู้คนระบุเชื้อชาติและชาติพันธุ์โดยใช้คำต่างๆเช่น“ชีนิโต"สำหรับคนเอเชียหรือ"Negrito” สำหรับทุกคนที่มีผิวคล้ำ - ดูเหมือนจะไม่ได้แสดงถึงความหวือหวาในแง่ลบหรือความตั้งใจเช่นเดียวกับที่คำเหล่านี้มีในอเมริกา ประเด็นที่ไม่ซ้ำกันทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อชาติในละตินอเมริกามาพร้อมกับมิติใหม่ทั้งหมดและการต่อสู้ที่ต้องพิจารณาเมื่อคิดใหม่ว่าเราต้องการระบุตัวตนอย่างไรในสหรัฐอเมริกาและต่างประเทศ

5. ความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับนโยบายระหว่างประเทศของสหรัฐฯ

ตลอดระยะเวลา 18 ปีของการศึกษาต่อสาธารณะในสหรัฐอเมริกาฉันแทบไม่ได้เรียนรู้ว่าประวัติศาสตร์ของสหรัฐฯและละตินอเมริกามีความสัมพันธ์กันอย่างไร: การมีส่วนร่วมของเรากับปิโนเชต์ในชิลีการแทรกแซงของเราในโบลิเวีย ฯลฯ การได้ฟังเรื่องราวเหล่านี้ขณะเดินทางทำให้ฉันเข้าใจละตินอเมริกาในที่สุด ประวัติศาสตร์และเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าสหรัฐฯมีอิทธิพลต่อผู้คนการเมืองและการดำรงชีวิตของผู้คนทั่วทั้งทวีปกี่ครั้ง หลังจากเรียนรู้เกี่ยวกับผลกระทบในอดีตของประเทศเราแล้วเราจะเข้าใจได้ดีขึ้นว่าเหตุใดชาวบ้านจำนวนมากจึงยังคงไม่พอใจนโยบายระหว่างประเทศของสหรัฐฯและรู้สึกสงสัยในความสามารถของเราที่จะช่วยเหลือในเชิงบวกในอนาคต

6. การชื่นชมครั้งใหม่สำหรับโอกาสด้านสตรีนิยมในสหรัฐอเมริกา

ชิลีอนุญาตให้หย่าได้อย่างถูกกฎหมายในปี 2547 เกือบทุกประเทศในละตินอเมริกาอนุญาตให้ทำแท้งในกรณีที่มีการข่มขืนหรือถูกคุกคามถึงชีวิตเท่านั้น ในระดับที่รุนแรงน้อยกว่ามากในละตินอเมริกายังคงเป็นเรื่องปกติที่จะได้ยินผู้หญิงประหลาดใจที่ฉันอายุ 25 เป็นโสดและเดินทางโดยไม่มีผู้ชาย พวกเขาประหลาดใจไม่แพ้กันที่รู้ว่าก่อนหน้านี้ฉันเคยทำงานในเมืองที่ห่างไกลจากครอบครัวอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์ของตัวเองและไม่มีความตั้งใจที่จะแต่งงานในเร็ว ๆ นี้

ในฐานะผู้หญิงโสดในสหรัฐอเมริกาฉันมักจะยอมรับทางเลือกและโอกาสเหล่านี้ แม้ว่าสหรัฐอเมริกาจะยังห่างไกลจากความสมบูรณ์แบบในการสร้างโอกาสที่เท่าเทียมกันสำหรับผู้หญิงทุกคน (เราอยู่ในอันดับ 20 ของโลกในด้านช่องว่างทางเพศทั่วโลกตาม World Economic Forum) เวลาที่ใช้ในละตินอเมริกาทำให้ผู้หญิงทุกคนตระหนักว่าเรามีอิสระมากแค่ไหนที่นี่ ในสหรัฐอเมริกา.